Στο γήπεδο «Λάζαρος Παπαδόπουλος»στην Ηλιούπολη, έγινε ο τελευταίος αγώνας της χρονιάς ανάμεσα στους πρωταθλητές του 1ου ομίλου της Γ2 κατηγορίας ,τον Πύργο Χαλάστρας και τους πρωταθλητές του 2ου ομίλου την ομάδα μας, τους Ταύρους Καλαμαριάς.Το παιχνίδι που δεν είχε κανένα βαθμολογικό ενδιαφέρον, έληξε με νίκη της ομάδας της Χαλάστρας. Τα θερμά μας συγχαρητήρια στους συντελεστές της ομάδας και στους αθλητές της για την νίκη τους αυτή.
Ηταν η δεύτερη αγωνιστική χρονιά ύπαρξης της Ανδρικής ομάδας των Ταύρων. Ειναι τίτλος τιμής για εμάς η άνοδος μας, τερματίζοντας στην πρώτη θέση του πρωταθλήματος της κατηγορίας αυτής.
Οι δυσκολίες, πολλές.
Η αγωνιστική προετοιμασία της ομάδας μας ξεκίνησε 15 ημέρες πρίν απο την έναρξη του πρωταθλήματος. Η σύνθεση της ομάδας μας ήταν τόσο ρευστή, που χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν οι χειραψίες γνωριμίας μεταξυ κάποιων παικτών στην πρώτη αγωνιστική, πρίν απο την έναρξη του αγώνα με την ομάδα του Χορτιάτη (να σημειώσω ότι κάναμε δύο ήττες μόνον σε όλο το πρωτάθλημα, και αυτές μόνον απο την προαναφερθείσα ομάδα).
Εδρα της ομάδας μας ήταν το ΔΑΚ της Καλαμαριάς. Το οποίο χρησιμοποιήσαμε για προπόνηση εξαιρετικά σπάνια. Οι προπονήσεις μας, διεξαγόταν 2 φορές την εβδομάδα στο μικρό γήπεδο της πλατείας Σκρα (για όσους γνωρίζουν αυτό το υπέροχο για μικρές ηλικίες γήπεδο) που είναι σε μήκος τα 2/3 ενός κανονικού γηπέδου καλαθοσφαίρισης.Ωρες προπόνησης? 10:30-12:00 το βράδυ καθε Τρίτη και Πέμπτη.Και την Παρασκευή η ομάδα αγωνιζόταν.
Το πάθος όμως περίσευε .12-15 και κάποιες φορές περισσότεροι αθλητές ήταν παρόντες σε κάθε προπόνηση. Απο την πρώτη μέρα. Η καλή διάθεση φάνηκε απο τις πρώτες προπονήσεις. Και μετά τον κάθε αγώνα,κατά την διάρκεια όλου του πρωταθλήματος, εντός ή εκτός έδρας πάντοτε επακολουθούσε συνάντηση για φαγητό , πειράγματα, κουβέντες σχετικά με τον τροπο που παίξαμε και πώς έπρεπε να ανταποκριθούμε στο επόμενο παιχνίδι . Το καλό κλίμα, η παρεϊστικη -αλλά μόνον εκτός γηπέδου- διάθεση, η σύμπνοια σε όλες τις αποφάσεις (!) του προπονητή σχετικά με τον τρόπο παιχνιδιού, την σύνθεση της ομάδας κάθε εβδομάδα,η απουσία γκρίνιας , ήταν τα μεγάλα μας όπλα.Μια μεγάλη παρέα που έδειξε τι μπορούσε να κάνει. Οι νέοι σε ηλικία αλλά και νέοι κυριολεκτικά στην ομάδα μας αθλητές συμπορεύτηκαν και συγχωνεύθηκαν άμεσα και μάλλον «αυτοματα» στον τρόπο λειτουργίας της ομάδας.Καθε πρόβλημα λυνόταν με εποικοδομητική συζήτηση, χωρίς εντάσεις.
Δεν μας ένοιαζε απο την πρώτη μέρα να νικήσουμε ή να χάσουμε. Το απόλυτο ενδιαφέρον μας ήταν να παίξουμε έτσι όπως γνωρίζουμε ότι μπορούμε να παίξουμε .Προσωπικά με ενδιέφερε και το τόνιζα κάθε φορά, να δώσει ο καθένας αυτό που γνωρίζω ότι μπορεί να δώσει στο παιχνίδι του. Και στο τέλος το καταφέραμε. Πρωταθλητές στον όμιλό μας, Δευτεραθλητές στην κατηγορία μας.
Η επόμενη χρονιά είναι πολύ κοντά, ως τότε θέλω να πώ ενα μεγάλο ευχαριστήσω όλους ανεξαιρέτως τους αθλητές μας που έδωσαν την ψυχή τους για το όμορφο αυτό αποτέλεσμα.ΜΙΚΡΟΣ ΑΧΙΛΛΕΑΣ,ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ ΙΑΣΩΝ,ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΣΤΑΣ,ΨΩΜΑΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ,ΠΑΠΠΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ,ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΜΙΧΑΗΛ ΑΓΓΕΛΟΣ,ΚΑΤΣΑΛΗΣ ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ,ΚΟΥΝΑΤΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ,ΑΓΓΕΛΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ,ΒΑΡΔΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ,ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ,ΝΙΤΣΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ,ΣΙΔΕΡΑΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ,ΑΡΝΙΔΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ,ΠΑΤΤΑΚΟΣ ΜΙΧΑΗΛ,ΚΑΡΒΟΥΝΑΡΗΣ ΜΑΡΙΝΟΣ,ΜΠΑΜΠΑΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ,ΤΖΙΤΖΙΚΩΣΤΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ,ΚΑΠΟΛΛΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ,ΔΙΑΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ.
Βέβαια, θα αναφερω και θα εξάρω την πολύτιμη και πολύ σημαντική βοήθεια, προσφορά, συμμετοχή, του Εφόρου του τμήματος, του Γιάννη Ιγνατάκη, τον ευχαριστούμε όλοι μέσα απ την καρδιά μας για όσα προσέφερε στο τμήμα φέτος.Και δεν ήταν λίγα.
