Μια ακόμα χρονιά τελειώνει και ο Αη Βασίλης (!) έκανε την εφάνιση του ξανα για τους Ταύρους, στην προπόνηση-αγώνα αθλητών-γονέων, στις 23 Δεκέμβρίου του 2023,που έγινε πλέον θεσμός για την ομάδα μας!

Να σημειώσω οτι στα παιχνίδια αυτά, διαιτητής,με…. δίκαια σφυρίγματα υπέρ των παιδιών, ήταν ο Αη Βασίλης,αυτοπροσώπως!!

Φέτος, δεν έγινε ένα παιχνίδι μόνον αλλά τέσσερα παιχνίδια , ανάμεσα στους γονείς και τα παιδιά! Αυτό συνέβη στο γήπεδο της πλατείας Σκρα αλλά και στο μικρό γυμναστήριο της οδού Χηλής,όπου οι λιλλιπούτιοι αθλητές μας 5-7 ετών, με την καθοδήγηση του coach Αλέξη Αρνίδη,αντιμετώπισαν τους γονείς τους με περίσιο ενθουσιασμό!

Απο αυτή την ημέρα, ένα γεγονός που έζησα και χαράχτηκε ανεξίτηλα στην μνήμη μου, θέλω να το μοιραστώ με όλους τους γονείς και όσους διαβάζουν αυτό το άρθρο:

Στο πρώτο παιχνίδι, ανάμεσα στους γονείς και στους αθλητές και αθλήτριες που είναι γεννημένοι το 2014 και 2015, τα παιδιά σάστισαν όταν μπήκα στο γήπεδο με την στολή του Αη Βασίλη και την σφυρίχτρα ανάμεσα στην -ψευτικη-γενειαδα μου! Καποια παιδιά που ήλθαν φέτος στην ομάδα μας , δέν είχαν ξαναζήσει την εμπειρία αυτή τα προηγούμενα χρόνια και με κοίταζαν αποσβολωμένα κυριολεκτικά!! Με κοίταζαν και έβλεπα στα παιδικά αθώμα μάτια τους οτι έψαχναν να βρούν την αλήθεια στο παραμύθι …ή το αντίθετο .

Οταν ήμουν μικρός, πίστευα κι εγώ στον Αη Βασίλη,(όχι οτι μεγάλωσα και δεν πιστεύω τώρα),το πνεύμα των Χριστουγέννων πάντα με συνάρπαζε και με έκανε να πιστεύω οτι οι ευχές πραγματοποιούνται. Στην μικρή ιστορία που θα σας εκμυστηρευτώ, πρωταγωνίστρια είναι η μικρή αδελφούλα ενος αθλητή μας.Η μικρή, δεν ήταν πάνω απο 3-4 χρόνων.

Οταν τελείωσε το παιχνίδι λοιπόν, και χαιρετούσαμε τους γονείς και τους μικρούς αθλητές μας, ευχόμενοι τις παραδοσιακές ευχές, με πλησιαζει η συγκεκριμένη μητέρα του αθλητή μου και μου λεει: ..»Αη Βασίλη, η ….. θέλει να σε χαιρετίσει…» . Βλέπω λοιπόν ένα μικρό κοριτσάκι, να με κοιτάζει με το βλέμμα ενός παιδιού που έχει δεί ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ τον Αη Βασίλη… Γονατίζω και πρίν προλάβω να αρθρώσω λέξη, με αγκαλιάζει, έτσι όπως δεν με έχει αγκαλιάσει η ίδια μου η κόρη!!! Με κρατάει έτσι για δευτερόλεπτα και μου ψυθιρίζει στο αυτί: » σου ζήτησα μια κουκλα….»(είπε την μάρκα κιόλας)! Και της απαντάω..-«..Το ξέρω… Και θα την πάρεις γιατι ξέρω οτι ήσουν καλό κοριτσι και θα είσαι το ίδιο καλό και την επόμενη χρονιά…» Με αφήνει απο την αγκαλιά που με έκανε και με κοιτάζει με το βλέμμα που έχει κάθε παιδί που πραγματικά είναι ευτυχισμένο. Το τεράστιο χαμόγελο, τα μάτια που έδειχναν πίστη στην πραγματοποίηση των ευχών, με έκαναν να ανανεώσω για μια ακόμη την πίστη μου στον Ανθρωπο και να πώ μέσα μου ακόμη μια φορά οτι τα παιδιά είναι το μέλλον.Το μέλλον που εμείς οι ίδιοι χτίζουμε για αυτά.

Βέβαια, εκμυστηρεύτηκα στην μητέρα της την στοιχομυθία και μου απάντησε οτι το γνώριζε! (Με ότι αυτό συνεπάγεται).

Μεγάλη λοιπόν υπόθεση η οικογένεια…. Το βλέπουμε σε κάθε μας προπόνηση, σε κάθε κουβέντα που κάνουμε με τους μικρούς αθλητές μας.

Γονείς: Ειστε ο πρώτος πυλώνας εξέλιξης των παιδιών σας. Εσείς, οι δάσκαλοι των παιδιών στο σχολείο και οι προπονητές στα αθλήματα που τα παιδιά απασχολούνται. Οι ευχές πραγματοποιούνται μετά απο συνεχή δουλειά. Για να πάρει την κούκλα το μικρό κορίτσι, πρέπει να δουλεψει τον χαρακτήρα της,μέσα στην οικογένεια.Δεν είναι μόνο ανταμοιβή, είναι ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΊΗΣΗ ΕΥΧΉΣ..

ΜΑΓΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ !!